Ülkemizi derinden sarsan olaylar silsilesi sonucunda, yüreklerdeki acı bir kez daha tazelendi. Dün akşam gerçekleşen, vatanseverlik ve fedakarlık duygularımızı peş peşe öne çıkaran olayda, şehit olan askerlerimizin naaşları, onlara minnet ve saygı duruşunda bulunmak üzere Ankara'ya getirildi. Türkiye Cumhuriyeti'nin dört bir yanındaki vatandaşlar, bu kahramanları anmak ve onlara olan vatan borcunu ödemek için ibadetler, törenler ve anma etkinlikleriyle bir araya gelerek, birlik ve beraberlik içinde oldu. Ülkemiz, her zorlu süreçte olduğu gibi bu sefer de kenetlendi ve tarifsiz bir acının üstesinden gelmek için birbirine destek oldu.
Şehit haberleri, hiçbir zaman alıştığımız bir durumu temsil etmez. Her bir kayıp, ailelerimiz, komşularımız ve tüm millet için tarifsiz bir acı kaynağıdır. Ülkemiz, tarih boyunca verilen mücadeleler ve yaşanan savaşlar ile doludur. Bu toprakların ebediyen var olması için canlarını feda eden kahramanlarımız, Türk milletinin bağımsızlık aşkını ve vatan sevgisini temsil etmektedir. Şehitlerimizin naaşlarının Ankara'ya getirildiği an, bir kez daha bu bağların ne denli sarsılmaz olduğunu gösterdi. Duyguların yoğun yaşandığı bu anlar, ailelerin gözyaşları, dostların sarılması ve halkın tek yürek olması ile dolup taştı.
Tören, Ankara'nın çeşitli semtlerinden gelen vatandaşların katılımıyla gerçekleştirildi. Atatürk Havalimanı’na ulaşan naaşlar, onur eskortu eşliğinde askeri araçlarla götürüldü. Burada bekleyen binlerce insan, coşku ve gözyaşları içinde; Türk bayrakları ile donatılmış alanlarda, şehitlerimiz için dualar etti. Eğitimli askerler, her zaman olduğu gibi, şehitlerimizin naaşını saygıyla taşıdılar. Tugay komutanları, yapılan konuşmalarla, "Şehitler bizim için sadece birer isim değil; aynı zamanda elimizde tuttuğumuz, geleceğe taşımamız gereken değerlilerdir," dediler. Tören alanında gerçekleştirilen saygı duruşu, kutsal bir vatanın evlatları olarak hepimizin ortak acısını bir kez daha hatırlattı.
Bu acı olay, sadece anlaşılacak bir kayıp değil, aynı zamanda milletimiz için bir bir araya gelme ve kenetlenme anıdır. Şehitlerimizin hayatları, bizler için birer örneklik teşkil etmekte. Her biri, sadece silah arkadaşlarına değil, tüm millete hizmet eden birer kahramandır. Bu nedenle törenlerde gözler yaşla dolarken, birer hatıra olarak kalacak hikayeler de yaşatılıyor. Naaşları başta olmak üzere, şehitlerimizin bıraktığı mirası gelecek nesillere anlatmak, gençlerimizin de bu bilinçle yetişmesini sağlamak, vatan sevgisinin içselleştirilmesi açısından büyük önem taşımaktadır.
Tüm bunların yanı sıra, medyanın da bu tür olaylara nasıl yaklaştığı, halkın hislerini bir araya getirme açısından oldukça önemlidir. Şehitlerimizin anısına yönelik yapılan yayınların, duygu yoğunluğunun artırılması konusunda son derece dikkatli ve saygılı bir üslup ile yapılması gerekir. Toplum olarak, birlik ve beraberliğimizi sağlamak ve şehitlerimizi her zaman anmak adına pozitif bir çaba sarf etmeliyiz.
Şehitlerimizin naaşlarının Ankara’ya getirilmesi, sadece bir cenaze töreni değil, aynı zamanda Türk milletinin yaşadığı tüm acıların bir ifadesidir. Her bir kayıp, anılarımızda ve kalplerimizde yepyeni bir yer edinir. Sadece aileleri için değil, tüm milletimiz için verilmiş bir mesajdır: Vatan sevgisi, her şeyin üstündedir. Şehitlerimiz, bu vatanın büyüklüğüne katkıda bulunmuş ve bizlere bu değerleri hatırlatmıştır. Onlar için düzenlenen bu tören, vatanseverliğin bir sembolü olarak hayatımıza yön vermelidir. Acımız büyük olsa da, minnette vereceğimiz sözler ve yapacağımız dualarla bu kayıplarımızı unutmayacağız ve hep birlikte yaşatacağız.
Sonuç olarak, ülkemiz için yapılan bir fedakarlığın sembolü olarak sevdiklerimizi anmaktan vazgeçmeyeceğiz. Onları unutmamak ve unutturmamak, toplum olarak üzerimize düşen en önemli görevdir. Şehitlerimizi saygı, minnet ve dua ile anarken, onlara karşı duyulan sorumluluklarımızı da yerine getirme arzusuyla doluyoruz. Unutulmamalıdır ki; her giden, geride bizler için bir değer bırakır ve bizlere bir çağrı yapar: Birlik beraberlik içinde, güçlü bir Türkiye'yi inşa etmek için çalışmalıyız.
